KOMINIARSTWO JAKO RZEMIOSŁO
„W rzemiośle zajmuje kominiarz osobliwe stanowisko. Nie wytwarza widocznych rękodzieł, tylko pielęgnuje i ochrania już stworzone dzieła, a mianowicie bezpośrednio domy, pośrednio zaś zdrowie obywateli. Władze zobowiązały kominiarstwo do stałej kontroli kominów w starych i nowych budowlach, co u niewtajemniczonego obserwatora wytwarza mniemanie, że kominiarstwo ma charakter więcej urzędowy niż rzemieślniczy” – Władysław Tomaszewski Mistrz Kominiarski, Poznań 1948 r. Propagator odbudowy rzemiosła kominiarskiego w powojennej Polsce i autor „Biblii kominiarskiej”, pt.: Kominiarstwo – technologia zawodowa.
Zawód kominiarski, jest zawodem zaufania publicznego i od wieków posiada wysoki status społeczny.
Firma „Daniel Nowik Kominiarski FACH” z Legnicy, świadczy wysokiej jakości usługi w rzemiośle kominiarskim miejskie i wiejskie, na miejscu i wyjazdowe. Usługi tradycyjnie i w oparciu o współczesne wymagania. Daniel Nowik Kominiarski FACH, zaprasza do współpracy właścicieli posesji jednorodzinnych, zarządców i administratorów kamienic i obiektów o różnym przeznaczeniu, a także zarządców kotłowni i fabryk. Firma oferuje pełen zakres usług, w tym prace na obiektach nietypowych, a także zabytkowych: zamkach, pałacach, itp. Firma specjalizuje się STAROKOMINIARSTWEM, pracami kominiarskich na ruinach obiektów zabytkowych, w ramach przywracania im w tym zakresie poprzedniego wyglądu i funkcjonalności, „odtwarzaniem” biegu przewodów kominowych oraz pomaga inwestorom opiniowaniem, przywrócić paleniska pomieszczeniom. Usługi rozszerzone są o obsługę w języku angielskim.
Mgr Daniel Nowik, posiada Dyplom Mistrzowski w rzemiośle kominiarskim, z prawem używania tytułu – Mistrz Kominiarski Nauczyciel Zawodu. Dyplom został wydany przez Zachodniopomorską Izbę Rzemiosła i Przedsiębiorczości w Szczecinie, gdzie zdawał egzamin państwowy, numer nadanych uprawnień: 1168, numer legitymacji służbowej wydanej przez Korporacje Kominiarzy Polskich: 0092.
Daniel Nowik jest Członkiem Cechu Kominiarzy Polskich i Korporacji Kominiarzy Polskich siedzibą w Opolu. Pełni także funkcję Zastępcy Redaktora Naczelnego Kwartalnika „Kominiarz Polski”, czasopisma branżowego, który ukazuje się od 1927 r. W roku 2021 za wysokie wyniki z egzaminu czeladniczego w Wielkopolskiej Izbie Rzemieślniczej w Poznaniu, etykę pracy i wieloletni wkład w propagowanie rzemiosła kominiarskiego na rynku usług, targach rzemieślniczych i na łamach Kwartalnika, otrzymał od Samorządu Województwa Wielkopolskiego wyróżnienie „CZELADNIK 2021 ROKU” w kategorii „Wielkopolski Mistrz oraz Czeladnik Roku 2021”.
Wyróżnienie wręczyli: Paulina Stochniałek – Członkini Zarządu Województwa Wielkopolskiego, Pan Jerzy Bartnik (z prawej) – Prezes Wielkopolskiej Izby Rzemieślniczej w Poznaniu i dr inż. Mariusz Kubiak (z lewej) – Dyrektor Centrum Wsparcia Rzemiosła, Kształcenia Dualnego i Zawodowego w Poznaniu.
——————————————————————————————
Widząc kominiarza, poza mundurem, nosi on nakrycie głowy. To po nakryciu głowy można stwierdzić, w jakiej randze zawodowej jest kominiarz. Uczeń kominiarski, nosi tzw. keplik, to czarny berecik. Nauka takiego kandydata trwa od 3 do 6 miesięcy. Następnie wciela się on w rolę Ucznia. Nosząc nadal keplik, uczy się do egzaminów czeladniczych około 3 lat. W tym czasie nabiera kluczowej wiedzy. Po zdaniu egzaminów w Izbie Rzemiosła i zdobyciu Świadectwa Czeladniczego, zaczyna kolejny etap na swojej drodze rzemiosła. Nosi wówczas melonik. Jego droga rozwoju w rzemiośle kominiarskim, pozostaje pod dozorem Mistrza Kominiarskiego. Może już nadzorować czynności zlecone Uczniowi i Pomocnikowi. Po kolejnych 3 latach, przystępuje do egzaminów mistrzowskich. Dyplom Mistrzowski pozwala na noszenie cylindra, dokonywanie odbiorów, wydawanie ekspertyz, opinii, a także otwiera drogę do wyższych funkcji w administracji. Etap mistrzowski, to etap, na poziomie którego szkoli się personel, odpowiada się za bezpieczeństwo ludzkie i mienia. Po latach pracy można starać się o funkcję biegłego sądowego z zakresu kominiarstwa. Niektórzy Mistrzowie zostają powołani do Państwowej Komisji Egzaminacyjnej w zawodzie.
Często kominiarz w różnej randze, zaczepiany jest przez przechodniów czy w różnych instytucjach. Mijany, spotyka się z życzliwością, uśmiechem, zaprasza się go do wspólnego zdjęcia, a także łapie się go za guzik „na szczęście”. Wówczas rodzi się u wielu pytanie, dlaczego kominiarz to szczęście przynosi… Po prostu, BO ZAPOBIEGA NIESZCZĘŚCIU.